Poznaj plan konferencji!
Spędzimy cały dzień na wykładach i warsztatach prowadzonych przez Fumi Higaki!
Co to jest?
Jak wpływa na zachowanie psa?
Czy każdy może to robić?
Jak wprowadzić?
Jak kontrolować naukę psa poprzez obserwację?
Czy to jest skuteczne?
Jakie problemy behawioralne można wyeliminować taka metodą?
Pies i facylitacja?
A może to zbyt wydumane?
Zwierzęta uczą się przez obserwację od zawsze. Jeśli poznasz mechanizmy działania, łatwiej i szybciej nauczysz psa nowych zachowań. DLACZEGO? Bo dowiesz się co i jak SKUTECZNIE pokazać psu!
Społeczne uczenie się opiera się na zdobywaniu informacji lub uczeniu się zachowań poprzez obserwację i interakcje z innymi osobnikami, którzy mogą być przedstawicielami tego samego gatunku lub innych gatunków.
Społeczne uczenie się nie jest unikalnym procesem ograniczonym do tego samego gatunku. W uczeniu się asocjacyjnym informacje o pochodzeniu międzygatunkowym mogą być równie cenne, jak te dostarczane przez jednostki tego samego gatunku. Grupa społeczna to co najmniej dwa psy albo jeden pies i jeden człowiek.
Facylitacja społeczna to proces, w którym jedno zwierzę angażuje się w określone zachowanie, ponieważ robi to ktoś inny. Przykład: jeden pies zaczyna jeść, więc wszystkie chcą jedzenia; jeden pies zaczyna pić i nagle wszystkie psy muszą pić wodę.
Bodziec lub wzmocnienie odnosi się do procesu, w którym jedno zwierzę angażuje się w zachowanie przyciągające uwagę innych zwierząt, które zbliżają się do tego zwierzęcia. Poprzez znalezienie się we właściwym miejscu lub zwrócenie uwagi na odpowiedni bodziec, drugie zwierzę natyka się na właściwe zachowanie przez przypadek lub przez facylitację społeczną. Pies, który nigdy wcześniej nie kopał na podwórku, może zacząć kopać, jeśli pies odwiedzający go zacznie kopać.
Naśladownictwo: ściśle określone naśladownictwo to nabycie całkowicie nowego zachowania, przyswojonego wyłącznie poprzez obserwację innego zwierzęcia angażującego się w to zachowanie.
Ostatnie badania sugerują, że nie doceniamy psów, jeśli chodzi o obserwację: potrafią one naśladować ludzi w wielu różnych zachowaniach i łańcuchach zachowań.
Przykładem facylitacji społecznej jest sytuacja, gdy pies, który nie chce wejść po śliskich schodach, z łatwością wchodzi po nich za innym psem, a potem może już wchodzić samodzielnie.
Wykorzystanie społecznego uczenia się w celu zwiększenia pożądanych zachowań może być trudne, ponieważ nie wiemy dokładnie, jak to zadziała.
Czasem, gdy chcemy nauczyć młodego psa pewnych zachowań, pomocne jest przyprowadzenie innego psa. Młody pies może szybciej nabyć nowe umiejętności obserwując starszego. Wydaje się jednak, że przyswajanie niepożądanych zachowań zachodzi jeszcze szybciej niż w przypadku zachowań pożądanych.
Jeśli więc masz starszego psa z problemem warto wyeliminować to zachowanie przed wprowadzeniem szczenięcia, w przeciwnym razie będzie trzeba izolować szczenię w sytuacjach, w których mógłby nauczyć się niepożądanego zachowania od starszego psa.
Społeczne uczenie się obejmuje wszelką naukę, która zachodzi w kontekście społecznym. Zachowanie demonstratora zwiększa prawdopodobieństwo, że obserwator wykona to samo zachowanie. Następnie obserwator wykonuje zachowanie bez obecności demonstratora.
Claudia Fugazza jest włoską badaczką, która napisała kilka prac o psach naśladujących sygnały ludzi. W swojej pracy porównała kształtowanie z procedurą Do as I Do. Odkryła, że procedura ta jest najbardziej przydatna podczas uczenia zachowań związanych z interakcją z przedmiotami.
Podczas zajęć AAI możemy z powodzeniem stosować naśladownictwo w pracy z klientami. Najpierw jednak musimy nauczyć psa procedury DAID (Do AS I Do).
Dlaczego warto korzystać ze społecznego uczenia się?
Cena: 347 zł
Poznaj plan konferencji!
Spędzimy cały dzień na wykładach i warsztatach prowadzonych przez Fumi Higaki!